Veterinaire keuring en in-train dag.
 
Het opstaan, Aikido op de kamer, de lift, het uitlaten en eten geven, alles begint een routine te worden en we komen meer en meer in een voorspelbaar ritme.
Wat fijn voor mij is en daardoor ook zeker voor de honden!
In de vroegte is het nog redelijk koel, zo’n 18 graden, zodra de zon op is loopt de temperatuur snel op. In dit weer is het heerlijk toeven op het terras waar we hebben genoten van een relaxt ontbijt.
096FB726 E74B 4533 9251 EBA9D4295531Een deel van het team is gaan speuren, voor Sjacky en zijn hond heeft dit nog voor spannende uurtjes gezorgd, tijdens het speuren is zijn hond waarschijnlijk door een insect in zijn voet gestoken en de hond had hier zeer veel last van.
In overleg met de dierenarts heeft hij wat medicatie gekregen en gelukkig hebben die, voor zover het er nu naar uitziet, geholpen om de pijn en zwelling te minderen.
 
Na het ontbijt zetten wij koers richting het stadion, wat slechts enkele minuten van ons hotel ligt.
We worden overvallen door een megavolle parkeerplaats, overal auto’s en mensen.
In de eerste instantie denken we dat de hondensport echt leeft in Italië.
De drukte bleek echter te worden veroorzaakt door de maandag markt die druk bezocht wordt door de plaatselijke bevolking en de toeristen.
Wanneer we een paar uur later, na de teambespreking in het hotel, opnieuw aankomen is het een oase van lege parkeerplekken.
Het intrainen is van te voren goed doorgesproken, wie doet wat, welke volgorde, wat te doen als je een fout maakt, kortom het moet lopen als een geoliede machine wat anders benadeel je een teamlid.
De gegeven tijd is strikt en geen minuut eerder of langer dan het tijdschema wordt er ingetraind op het wedstrijdveld.
 
Met de veterinaire keuring start als het ware het WK voor het echie.
Dat niet iedere keuring hetzelfde is hebben we dit WK weer gezien. Alles moest rapido, ... snel, snel!
De hond zijn chipnummer werd gecontroleerd het dierenpaspoort werd bekeken en voor je er erg in had, stond je al weer buiten. Met open mond keken we elkaar aan,….blij natuurlijk dat de hond goed gekeurd was, maar dit kan niemand serieus nemen.
Enkele minuten later hoor ik Sico in “mijn oortje” zeggen dat ik het veld op moet komen.
In 2015 tijdens ons WK met DJ hebben we ervaren dat wanneer er geen goede communicatie mogelijk is door de afstand in een stadion er vervelende situaties kunnen ontstaan.
Sindsdien hebben we een systeem met zender en oortjes waardoor we optimaal met elkaar in contact staan.
NL 1, “ are you ready? “ Ik meld mij netjes aan bij de supervisor van het veld .
Hoog in ‘drive’ heb ik besloten Aikido het veld op te laten komen, en vol energie en temperament komen we het veld op, dat hij daardoor wat scheef loopt nemen we voor nu voor lief.IMG 1447
Hij is nog jong en het moet vooral plezier voelen. Het is heet, de grond kurkdroog en ik hoor in mijn oor dat het goed gaat! Éen lange rechte lijn van 50 pas over de middenlijn gevolgd door een keertwending, wat tempo wisselingen op de strek terug, twee rechte hoeken, opnieuw een keertwending en we sluiten deze korte energieke oefening af met een halthouden waarna hij beloond wordt met een bijtrol.
Nu komt de uitdaging, we hebben een selectie van oefeningen moeten maken en nu verwacht IK de oefening Vooruit, en Aikido verwacht de Zit-oefening,…hoe gaan we dit soepel laten verlopen???
Ik neem de tijd om Aikido mee te laten volgen en ruim over de 15 pas geef ik hem het commando vooruit! Hij vertrekt, gaat ietwat scheef, kijkt wat zoekend en herstelt dan goed en krijgt zijn YEP en als beloning zijn bijtrol, mooi-> oefening geslaagd en ruimte maken voor NL2.
Alle teamleden krijgen 2 minuten de tijd voor het appèl gedeelte, direct hierop volgend moeten we klaar staan om te revieren.
Op het eerste oog leek het veld niet zo breed, maar al heel snel had ik door dat dit slechts gezichtsbedrog was. Aikido vertrekt overtuigend naar het eerste verstek, dan is hij even de ‘kluts’ kwijt en wijkt te veel af en maakt een fout. In mijn hoofd hoor ik, ..bij een fout niet herstellen maar achteraan in de rij aansluiten. Sico hoor ik echter luid en helder in mijn oor zeggen:”terug roepen en dan opnieuw aansturen”. Aikido laat zich nu wel sturen!
Hoewel het er voor de buitenwacht wat rommelig uitzag hebben wij voor ons gevoel een goede training gehad.
Buiten adem, drijfnat van de inspanning sta ik met fris stromend water Aikido’s benen te koelen, eerst de hond verzorgen dan pas de mens, zo werkt t nu eenmaal!
Tevreden zitten we een uur later bij de ijssalon met enkele teamleden. Iedereen heeft kunnen doen wat gepland was, de keuring bracht ons geen onaangename verassingen.
Morgen wordt een volle dag, het bijtprogramma wordt door de witte hond getoond, het presenteren van de landenteams door de local burgermeester in het stadion en de loting.
 
Morgen weten we dus hoe laat we op welke dagen welke onderdelen mogen doen.starFingers crossed en hopen op een mooi lotnummer, ….
Voor ik vannacht ga slapen hoop ik nog een ‘vallende ster’ te spotten,…..dan mag ik een wens doen!
 
 
 
 
 
 
IMG 1443  IMG 1439