vrijdag 11 september 2015 23:21
 
Het is nu 23.30uur. Een LANGE dag achter de rug. Ik zal een samenvatting schrijven van de high-­‐lights.
In alle vroegte stonden we op het intrainveld de verstekken te revieren.
De eerste speurgroep stond al klaar. Het revieren ging top, nu maar hopen dat ze vanmiddag de
verstekken herkent aan de rand van de atletiekbaan en met de reclameborden en de mensen massa.
 
wk dag 6 1

Sico wist een kopje koffie te bemachtigen bij de organisatie en met een praatje werden we wijzer gemaakt over de speurvelden, de locatie, het inmeten van de speurlijnen die voorzien worden van gekleurde merkjes.
Een uur voordat je speurtijd op het tijdschema staat, werd je verwacht aanwezig te zijn.
Hier werd je speurlijn gecontroleerd, je gegevens gecheckt en daarna zou de speurgroep begeleid worden naar de speurpistes.
De speurgroep van Diane stond voor 11uur in het tijdschema. Rond de klok van 10uur arriveerde wij om haar te supporten.
Geen Diane te zien. Bij navraag bleek zij met een andere speurgroep te zijn meegereden.
Haar speurlijn was nog niet gekeurd, gelukkig bleek dit ook nog te kunnen op het speurveld.
Het speuren was enorm uitgelopen qua tijd. Sommige boeren hadden namelijk bedacht te gaan maaien, en daar de speurvelden hier van heel veel boeren zijn bleven er steeds " lapjes" grond over voor een spoor.
Deze lappendeken was verspreid over de uitgestrekte piste. De speurgroep van Diane heeft keer na keer moeten verplaatsen met de auto tot ze uiteindelijk ruim 1,5uur later konden starten met het speuren van haar groep.
De velden waren wisselend, van heel mooi gras tot droog, dor en voorzien van kale plekken. Diane trof het niet, ze mocht
haar spoor uitwerken op het minst mooie gras.
De Belgische keurmeester heeft dit verschil benoemt in zijn commentaar en in zijn beoordeling rekening mee gehouden.
 
wk dag 6 2

Diane had een stressvolle ochtend achter de rug, maar gelukkig heeft het speuren alles goed gemaakt, de hond heeft een knap stukje overtuigend speurwerk laten zien!
Arjan en Joël hadden vandaag ook speuren op het programma staan.
Daar wij ons gingen voorbereiden op het manwerk hebben wij dit zelf niet gezien.
Joël vertelde heel tevreden te zijn met het speuren van zijn Lukay. Arjan gaf aan zelf een iets hogere
beoordeling te hadden verwacht, zijn hond speurde op een strek met hoge neus en dat werd aangerekend met ongeconcentreerd zoekwerk.
Nog voor mijn blok manwerk moest Zoltan zijn appèl lopen. Het leek er in de eerste instantie op dat het programma in het stadion was uitgelopen, waardoor Zoltan in de veronderstelling was dat zijn appèl tijd ook veel later zou zijn.
Dat het plots haast maken om alsnog op tijd met je hond op het veld klaar te staan, veel spanning met zich meebrengt, moge duidelijk zijn. Top dan ook voor de manier waarop Zoltan zijn hond voorbracht.
Met spanning stonden we het springen over de haag te aanschouwen, helaas in de terugsprong springt de hond zwaar tegen de haag, gelukkig is het herstel goed en kan het programma worden afgewerkt.
Zichtbaar blij en opgelucht waren Erica en Zoltan met de beoordeling.
En dan is het mijn beurt, iets uitgelopen is het tijdschema.
Ik wacht tot de fransman voor mij, zijn hond gaat revieren en bereid DJ voor zoals ze gewend is.
Ze lijkt de pakwerker te volgen die na de afstand terug rent naar het aanblaf verstek.
Wanneer de fransman klaar is en er luid applaus voor hem klinkt melden wij ons aan.
Een vriendelijke knik en een handgebaar is hier genoeg. Ik neem mijn positie in om te revieren, op de afgesproken plek.
Verstek 1 gaat correct, verstek 2 gaat correct, op weg naar verstek 3 zie ik een twijfel, ze rent door kijkt in het verstek en gaat er niet om heen maar komt terug, oh shit, blijven doorsturen hoor in een stemmetje in mijn hoofd, want wanneer DJ aan de voet komt is het over en klaar. Ik stuur haar door naar verstek 4, dit lukt niet, nu maar blijven doorlopen over de middenlijn, zelf NIET gaan twijfelen is het enigste waar ik aan denk, DJ zoekt oogcontact, ze is duidelijk de weg kwijt, in mijn lopen duw ik haar op, naar het vijfde verstek, wanneer ze die pakt, kan ik haar met een specifiek commando doorsturen naar het aanblafverstek, en goddank dat lukt!
Ik hoor haar blaffen, in een blaf die wij goed van haar kennen, ze is niet onzeker en doet haar werk.
Bij het inlopen blijft ze aanhoudend blaffen. De keurmeester wil dit veel overtuigender zien, maar daar hebben wij de hond niet voor, dat weten we. Op het teken van de keurmeester roep ik haar aan de voet, ze blijft naast mij staan! Dit "trucje" laat ze wel vaker zien op een wedstrijd!
Op het commando Volg neem ik haar mee naar de vluchtplek. Vlucht verhinderen gaat goed, ze laat zien waar we hard op getraind hebben, ze kan iets vaster in beet blijven, maar ik zie ons trainingsdoel terug.
Het lossen gaat perfect, de stille bewaking ziet de keurmeester graag veel dominanter, dit komt in alle bewakingsfases terug.
Ook dit is wat het is, voor ons doet DJ het zo als we geoefend hebben.
Rugtransport was uitmuntend, zijtransporten ook. Afstand waren we blij mee.
Alles meegenomen heeft DJ ons verrast, in negatieve zin met het revieren en het blijven staan aan de voet. In positieve zin met haar bijtwerk. De beoordeling GOED met 82 punten lag binnen onze verwachting, dus JAAAAA, wij zijn er blij mee!
 
wk dag 6 3

We hebben na afloop heerlijk gegeten met familie die speciaal voor ons debuut naar Zwitserland waren gekomen.
Morgen gaan we speuren, ik kijk er naar uit! Als DJ ons niet verrast met iets bijzonders, is dit een mooi onderdeel voor haar.
Ik hoop ons debuut op het WK met een mooi resultaat af te kunnen sluiten morgen! Want wow, wij hadden echt nooit gedacht dat onze super lieve mechelse herder met labrador karakter ooit op een evenement als een WK zou lopen!